Poza wyjątkowymi sytuacjami, interpolacja warstwic nie jest zadaniem prostym. Im bardziej skomplikowana jest sytuacja, im bardziej urozmaicony jest teren, im więcej obszarów wyłączonych z interpolacji, tym mniej przydatne stają się automaty. W tej części instrukcji obsługi programu, pojawiać się będą informacje, które pomogą zapanować nad procesem interpolacji.

 

Spis:

001 Kontrola siatki nieregularnych trójkątów
002 Jeżeli trójkąty tną obiekty powierzchniowe
003 Opisywanie warstwic
004 Eliminowanie krótkich odcinków

 

 

 

001. Kontrola SNT

Przed wygenerowaniem warstwic metodą SNT, generowanych automatycznie, warto sprawdzić trójkąty, zbudowane przez automat. Można to zrobić przy pomocy funkcji „siatka trójkątów NMT„, z palety narzędziowej „Rzeźba terenu„.  Po uruchomieniu funkcji, należy:

• zaznaczyć ogrodzeniem obszar interpolacji
• przy pomocy funkcji SC, zmienić sposób wyświetlania siatki trójkątów, na „wypełnienie kolorem szarym” (jednen „ząbek” rolki myszy)
• kliknąć prawym klawiszem myszy
• sprawdzić układ trójkątów

Po sprawdzeniu

• cofnąć wstawienie siatki trójkątów dowolną metodą:
  • przy pomocy funkcji „cofnij”  (Ctrl + Z)
  • zaznaczyć siatkę i usunąć ją (np. klawiszem Del)
• jeżeli jest ok, można uruchomić funkcję interpolacji warstwic, jeżeli nie -> rada 002.

 

 

 

002. Jeżeli trójkąty tną obiekty powierzchniowe

Zdarza się to bardzo często i oznacza, że pikiety są zbyt rzadkie lub rozłożone na tyle nieregularnie, że automat nie potrafi wygenerować siatki trójkątów, z pominięciem obiektów o geometrii „powierzchnia”. Rozwiązania w takie sytuacji są dwa: zdefiniować trójkąty ręcznie albo dołożyć pikiety:

• wyłączyć warstwy, na których znajdują się obiekty, które nie mają znaczenia dla procesu interpolacji
• jeżeli na mapie są obiekty narysowane w 2D, to należy zacząć od podniesienia modelu do 3D, funkcją „Przekształcenie widocznych obiektów 2D do 3D„
• upewnić się, że włączone są opcje „wyłączenie z triangulacji obiektów powierzchniowych”  oraz  przełączyć źródło danych, na „wszystkie obiekty„
• z palety narzędziowej „arkusz mapy” lub „rzeźba terenu„, wybrać funkcję „wstawianie pikiet 3D„
• żeby mieć pewność, że pikiety będą miały poprawną rzedną, należy włączyć opcję wyświetlania rzędnych pikiet, w menedżerze pikiet (Ctrl + T)
• „opikietować” obiekt, starannie zahaczając pikiety do obiektu
• powtórzyć operację kontroli siatki trójkątów (punkt 001, tego poradnika)

 

A) droga w 2D, opcje omijania powierzchni wyłączone   B) droga podniesiona do 3D, opcje omijania włączone       C) droga w 3D, opcje włączone, droga „opikietowana”

 

 

 

003. Opisywanie warstwic

Funkcje opisywania warstwic, nie radzą sobie (na razie) zbyt dobrze ze wstawianiem opisów w okolicy punktów sklejania segmentów krzywej. Opisując pojedynczą warstwicę, warto przesunąć opis lekko w obie strony, aby sprawdzić, w którym położeniu opis będzie wyglądał korzystniej (po lewej stronie rysunku poniżej, widać problem, a po prawej zmianę, po przesunięciu kursora myszy, z punktu A do B).

 

 

Opisując warstwice przy pomocy funkcji wstawiania opisu na przecięciu warstwic z linią, należy pamiętać o zahaczeniu linii do pierwszej i do ostatniej warstwicy, ponieważ bez tego zabiegu warstwice zostaną opisane ale kierunek opisywania może być niewłaściwy. Tu również może pojawić się problem z opisami leżącymi w okolicach punktu sklejania krzywej. Rozwiązaniem jest powtórzenie próby opisania w nieco innym miejscu lub przesunięcie opisu.

 

 

 

 

004. Eliminowanie krótkich odcinków

Zdarza się dosyć często, że węzły konstrukcyjne krzywej, leżą blisko siebie i powodują „załamanie” warstwicy (przykład poniżej), nie wnosząc niczego do poprawności modelu. W palecie „modyfikacje” znajduje się funkcja, która pozwala na usunięcie odcinków, o długości mniejszej niż zadana.  W przypadku szczególnie rażących „załamań” warstwic, należy zmierzyć odległość pomiędzy węzłami i skorzystać z funkcji usuwania.  Efekty zastosowania funkcji  do usunięcia zbędnego węzła z warstwicy widać na rysunku poniżej.